KOMPETENCJE 4C JAKO WYZWANIE DLA WSPÓŁCZESNEJ EDUKACJI DZIECI I UCZNIÓW

Abstract

Teoretycy i badacze rozwoju dziecka coraz częściej podejmują dyskusje dotyczące kompetencji przyszłości. Jednak patrząc nieco głębiej, dostrzega się wyraźnie, że wiedza, postawy i umiejętności, tak szczelnie określone i opisane w podstawach programowych, scentralizowane są na typowych (kluczowych) dla okresów rozwojowych kompetencjach dziecka oraz inherentnej ich funkcjonalności. Dlatego też współczesne implikacje tych zagadnień zaczynają skupiać się coraz wyraźniej na zmiennym potencjale dziecka, który wynika z coraz lepszych warunków w jakich ono dorasta (rodzinnych, przedszkolnych, szkolnych), a także szybszego i dynamicznie zmiennego dostępu do wiedzy, technologii i kultury. Zrozumienie tych zmian staje się dzisiaj koniecznością, bowiem wyzwania kompetencyjne nie mogą być przeszkodą w zdobywaniu „nowej” i koniecznej wiedzy przyszłości i umiejętności, ale również wyjściem naprzeciw oczekiwaniom nowoczesnej edukacji.